Kultura Żydowska

Ostatnie kilka stu lat w historii Żydów to czas dramaticznych zmian, które miały bezpośredni wpływ na ich kulturę. Żydzi rozpoczęli swoją diasporę w północnej Afryce i na Bliskim Wschodzie już w II w. n.e.. Od tamtego czasu na przestrzeni lat ich kultura przeszła szereg transformacji związanych z różnymi aspektami ich społeczeństwa – w tym religią, tradycjami, językiem oraz muzyką.

Kultura żydowska szczególnie rozbudowała się we wszystkich ważnych miejscach, do których przenieśli się Żydzi, i cały czas ewoluowała, starając się odpowiadać na niuanse nowej sytuacji historycznej. Przykładowo, podczas gdy dwoje dzieci może mieć dokładnie tę samą religijno-tradycyjną pochodzenie, to jedno może mówić po hebrajsku lub jidysz (dialekt żydowski) a drugie po francuskim, niemieckim lub angielskim.

Kultura żydowska charakteryzuje się również bogactwem swojego folkloru i rytuałów. Muzyka żydowska stanowi ważne podstawy tego kręgu kulturowego. Należy także wymienić Haggadah (legendy biblijne), Szabat i inne święta religijne oraz modlitwy.

Kultura Żydów obecna jest także w odmiennych formach sztuki – film, fotografia, rzeźba czy malarstwo – które zostały zainspirowane ich dziedzictwem historycznym, ludowym lub religijnym.

Chociaż ostateczny wariant polityki narodowej Przywraca prawom cywilnym diaspory niezerowej, nadal istnieje stare powiedzenie: „Jest trzech synów Izraela: Genesis i Szabat oraz Emancypacja”. Jego głos stanowi ilustracji jednego z fundamentów Gminy Wyznaniowej Żydowskiej: integracja religii ze społeczeństwem laickim oraz rytuału ze swobodną myślą intelektualną. Uważamy, że ta wartość ciągle trwa zarówno wewnątrz jako i na zewnątrz społeczności narodowej diaspory Żydowskiej.

Kultura żydowska jest złożonym zbiorem wartości, historii i tradycji Żydów. Jednym z głównych elementów żydowskiej kultury jest wiara judaistyczna, bazująca na Starym Testamencie i kulturowym judaizmie.

Żydzi bardzo cenią sobie swoją tożsamość etniczną i kultywują tradycje religijne i historyczne. Żydzi wyznają wierzenia oraz praktyki czarterowe, dotykające najbardziej podstawowych aspektów ich codziennego życia. Należą do nich Tora i Talmud, mantryzacja, traktaty społeczne i religijne oraz obserwacja szabatu.

Dużym elementem w kulturze żydowskiej są niedziele rodzinne, ćwiczenia modlitewne i studiowanie hebrajskich tekstów religijnych. Żydzi jedzą też określone potrawy symboliczne, takie jak chala retzenu – stary faszerowany chleb z makiem symbolizujący Paschę – a także charakterystyczną ingerencję w postformalną etykietę.

Kultura żydowska rozumiana jest także w szerszym ujęciu, obejmującym żydowski folklor, poezję, sztukę i muzykę. To także doskonały przykład pomagania innym; aktywność ta daje radość wartości ludziom w każdym wieku. Dziś istnienie tego starożytnego narodu jest dobrze przyjmowane na całym świecie.

Żydowska kultura to złożone zjawisko o wielowiekowej tradycji. W kulturze żydowskiej funkcjonują liczne elementy, takie jak religia, historia, język, sztuka i muzyka. O ile religia żydowska jest najbardziej rozpoznawalna spośród tych elementów, to pozostałe często również mają decydujący wpływ na to, kim są Żydzi.

Historia żydowska jest długa i bogata. Zakorzeniona w mitach starożytnych tamtejszych społeczności, historia Żydów jako narodu ma swoje początki w Starym Testamencie. Wraz z upływem czasu i utratą chociaż częściowego terytorialnego bytu Żydów, koncentrowali się oni na innych formach tożsamości narodowej; przede wszystkim okazywali wierność swojemu narodowi i tradycji.

Istnieje mnóstwo różnych zwyczajów i tradycji w kulturze żydowskiej, obejmujących elementy kulinarne, kostiumowe, muzyczne i literackie oraz rytuały religijne. Język hebrajski także stanowi ważny element tej kultury – wykorzystywany do modlitwy i czytania Tory oraz Talmudu. Sztuka żydowska obejmuje rzeźbienia w drewnie, malarstwo oraz haftowanie – głównie pochodzące z terenu Palestyny.

Biorąc pod uwagę jej specyficzne położenie geograficzne między Bliskim Wschodem a Europą Zachodnią, kultura żydowska od dawna wykazywała tendencje do przyjmowania elementów z otaczających ją cywilizacji i fuzji ich z własnymi elementami tradycyjnymi. Obecnie wciąż istnieje nacisk na umacnianie silnego postrzegania tej unikalnej tożsamości narodowej poprzez promowanie jej społecznego i kulturalnego dziedzictwa.